Harvey zit in zijn tuin en denkt, ‘goh, ik verveel me, wat kan ik doen?’ Hij denkt en denkt en kan niet denken aan een ding om te doen. Plotseling hoort hij een stem in zijn hoofd die zegt, ‘je moet de was, de afwas, en vele andere dingen nog doen, zodat je niet kunt vervelen’. velen’ .. Harvey kijkt op en rond en weer op en vraagt zich af, ‘hoorde ik een stem, maar waar? Zo zegt hij, ‘hallo? Iemand daar? Iemand zei iets? ‘De stem in zijn hoofd antwoordde: “ja, dat was ik’. Harvey schudt zijn hoofd en kijkt weer rond en zegt: ‘ok, ik hoor je, maar ik zie je niet, dus waar ben je?’ ..
De stem antwoordde weer, ‘nee je me niet kunt zien, maar ik ben in je hoofd,’.

Harvey kijkt op en rond en weer op en vraagt zich af, ‘ik hoorde een stem, maar waar?’ hij roept, ‘hallo? Iemand daar? Iemand zei iets?’ De stem in zijn hoofd antwoordde: ‘ja, dat was ik’. Harvey schudt zijn hoofd en kijkt weer rond en zegt, ‘ok, ik hoor je, maar ik zie je niet, dus waar ben je’? De stem antwoordde weer, ‘nee, je kan me niet zien, want ik zit in je hoofd’. ‘In mijn hoofd? yeah, right.. dat kan helemaal niet! ’Toch is het zo’ Zei de stem. Ik ben de stem van je geweten en ik help je met alles waar je hulp bij nodig hebt.

Dit was een  stukje uit mijn nieuwe boek ‘ Harvey de gekke kameel en zijn vriendjes’

Dit gaat over je innerlijke kind/ geweten ontdekken en nou ga ik uitleggen wat het doet en hoe je het in balans kan brengen..

Stel, je voelt je alleen en hebt niemand om te praten of je bent wat vergeten om te halen dan ga je in jezelf praten.. ,aar dat bestaat niet, je praat altijd tegen iemand.. je vraagt je af wat je bent vergeten, kijk het boodschappenlijstje na en op een gegeven moment ‘bedenk’ je je dat de pizza voor het feestje bent vergeten.. dat ‘bedenken’ is een stem in je hoofd die je vertelde wat je vergeten was.. dat was je innerlijke kind, en zij/hij is altijd aanwezig, je hoeft het niet te voelen, (sommigen voelen het wel), het innerlijke kind is er al vanaf je geboorte en als je veel mee hebt gemaakt of je niet lekker voelt troost het je.

Soms is het zo dat je slecht in je vel zit, niks meer kan en gewoon echt zooo depri wordt.. dan kan het zijn dat je innerlijke kind heel ver weg verstopt zit en je er geen aandacht aan gegeven hebt of erger nog het niet hebt geaccepteerd dat je het hebt.. dan is het belangrijk om jezelf weer te verenigen met je innerlijke kind, want die voelt zich dan verdrietig en zeer alleen, en ja dat bij elkaar brengen is lastig soms, maar soms ook makkelijk…. Zie het als een uitgerekt bungeejump touw dat weer aangetrokken moet worden.. zeg dan tegen jezelf, ‘zet mezelf op een voetstuk, kan alles aan en niemand verslaat me zomaar’. Je innerlijke kind komt dan steeds weer een stukje dichterbij, je moet er tegen blijven praten en aandacht geven, anders raak je van je pad af.. dat wil niemand, toch?

ik wens iedereen een mooie komende week en een fijne zondag,

Liefs (rijdend) medium Leanne